Jakie warunki muszę spełnić, aby móc odliczyć koszty drugiego gospodarstwa domowego?

Jeśli miejsce pracy jest daleko od miejsca zamieszkania i z tego powodu musisz wynająć drugie mieszkanie, oznacza to podwójne gospodarstwo domowe. Niektóre koszty, które ponosisz w związku z tym, możesz odliczyć od podatku.

Muszą jednak zostać spełnione pewne warunki: Po pierwsze, musisz mieć główne mieszkanie z własnym gospodarstwem domowym w miejscu zamieszkania. Ponadto musisz z powodów zawodowych wynająć drugie mieszkanie w miejscu pracy. Nowym warunkiem dla "własnego gospodarstwa domowego" od 2014 roku jest udział finansowy w kosztach utrzymania.

Przyczyny zawodowe występują na przykład, gdy zostałeś przeniesiony do pracy w innym miejscu lub gdy podejmujesz pracę, która znajduje się daleko poza Twoim miejscem zamieszkania. Podwójne gospodarstwo domowe jest również uznawane za spowodowane względami zawodowymi, jeśli z powodów prywatnych przenosisz swoje główne miejsce zamieszkania z dala od miejsca pracy i korzystasz z mieszkania w miejscu pracy jako drugiego gospodarstwa domowego.

Jako drugie mieszkanie uznaje się każde miejsce, w którym masz możliwość noclegu. Jak często korzystasz z tej możliwości, nie ma znaczenia. Zakwaterowanie może obejmować:

• wynajmowane mieszkanie,
• własny dom,
• pokój hotelowy,
• możliwości noclegowe u znajomych lub
• barak na budowie.

Jeśli wielokrotnie w tygodniu wracasz do domu, możesz wybrać, czy chcesz odliczyć koszty z tytułu podwójnego gospodarstwa domowego czy koszty podróży za wszystkie odbywane powroty do domu. W drugim przypadku koszty podróży można odliczyć ryczałtem za dojazdy. Wtedy jednak nie możesz odliczyć kosztów noclegu i diet w pierwszych trzech miesiącach jako kosztów uzyskania przychodu. Druga opcja jest korzystna, jeśli często wracasz do domu i masz niskie koszty noclegu w drugim miejscu zamieszkania.

(2022): Jakie warunki muszę spełnić, aby móc odliczyć koszty drugiego gospodarstwa domowego?

Co mogę odliczyć w przypadku drugiego gospodarstwa domowego?

Urząd skarbowy nie stawia surowych wymagań dotyczących drugiego miejsca zamieszkania pracownika w miejscu pracy. Może to być mieszkanie, pokój hotelowy lub umeblowany pokój. Częstotliwość użytkowania nie ma znaczenia, zakwaterowanie musi być jedynie dostępne. Drugi dom nie może jednak stać się nowym centrum życia. W przeciwnym razie ulga podatkowa przestaje obowiązywać. Jeśli te warunki są spełnione, można odliczyć różne koszty uzyskania przychodu w związku z podwójnym gospodarstwem domowym.

Dotyczy to już poszukiwania mieszkania. Wydatki związane z poszukiwaniem mieszkania, takie jak koszty podróży na oględziny mieszkania, opłaty telefoniczne lub pocztowe, można odliczyć jako koszty uzyskania przychodu. Urząd skarbowy uznaje również koszty przeprowadzki. Obejmują one między innymi koszty transportu dla firmy przeprowadzkowej lub wynajętego samochodu oraz koszty podróży w dniu przeprowadzki.

W pierwszych trzech miesiącach podwójnego gospodarstwa domowego można nawet rozliczyć ryczałty na wyżywienie. Wysokość ryczałtów zależy od czasu nieobecności w głównym miejscu zamieszkania. Wynoszą one przy nieobecności

• 24 godziny: 28 Euro
• 8 do 24 godzin: 14 Euro

W przypadku kosztów podróży pierwsza podróż w obie strony i ostatnia podróż powrotna są uznawane w pełnej wysokości, co można udowodnić np. za pomocą biletu. Alternatywnie, w przypadku korzystania z samochodu, można zastosować ogólną stawkę kilometrową w wysokości 30 centów za kilometr. Cotygodniowe powroty do domu są natomiast uznawane według ryczałtu za odległość wynoszącego 0,30 Euro za kilometr (od 21. km 0,38 Euro).

Jako koszty uzyskania przychodu można również odliczyć koszty zakwaterowania lub koszty drugiego miejsca zamieszkania. Uznawane są zawsze tylko udokumentowane koszty, nie ryczałty.

Od 2014 roku kwota podlegająca odliczeniu w Niemczech jest ograniczona do maksymalnie 1.000 Euro miesięcznie. Ten maksymalny limit obejmuje wszystkie koszty związane z zakwaterowaniem lub mieszkaniem ponoszone przez pracownika, w szczególności

• czynsz wraz z kosztami eksploatacyjnymi, również za umeblowane mieszkanie,
• koszty zakupu niezbędnych artykułów gospodarstwa domowego i wyposażenia,
• podatek od drugiego miejsca zamieszkania,
• remonty itp.

Maksymalna kwota 1.000 Euro dotyczy miesięcznie i jako średnia roczna. Jeśli wydatki w poszczególnych miesiącach są niższe niż 1.000 Euro, a w innych miesiącach wyższe niż 1.000 Euro, nadwyżki można zrekompensować niewykorzystanymi maksymalnymi kwotami.

Obecnie Federalny Trybunał Finansowy orzekł przeciwko fiskusowi, że koszty niezbędnego wyposażenia drugiego miejsca zamieszkania w ramach podwójnego gospodarstwa domowego z powodów zawodowych nie należą do kosztów zakwaterowania, których odliczenie jest ograniczone do 1.000 Euro miesięcznie. Koszty wyposażenia i artykułów gospodarstwa domowego - o ile są niezbędne - można w pełni odliczyć jako inne niezbędne dodatkowe wydatki z tytułu podwójnego gospodarstwa domowego zgodnie z § 9 ust. 1 zdanie 3 nr 5 EStG (wyrok BFH z 4.4.2019, VI R 18/17).

• Zdaniem BFH wydatki na wyposażenie i artykuły gospodarstwa domowego nie są objęte maksymalną kwotą, ponieważ są ponoszone tylko na ich użytkowanie, a nie na użytkowanie zakwaterowania. Użytkowanie artykułów wyposażenia nie jest tożsame z użytkowaniem samego zakwaterowania. Celem ustawodawcy było ograniczenie kosztów zakwaterowania do 1.000 Euro miesięcznie, a nie innych niezbędnych wydatków.
• Maksymalna kwota odliczenia w wysokości 1.000 Euro miesięcznie obejmuje zgodnie z uzasadnieniem ustawy "wszystkie koszty związane z zakwaterowaniem lub mieszkaniem, np. czynsz wraz z kosztami eksploatacyjnymi, opłaty za wynajem lub dzierżawę miejsc parkingowych, również w garażach podziemnych, wydatki na specjalne użytkowanie (np. ogród itp.), ponoszone przez pracownika". Ustalona kwota 1.000 Euro opiera się "na średniej wielkości mieszkania o powierzchni ok. 60 m², której lokalizacja i wyposażenie były wcześniej zawsze brane pod uwagę przez orzecznictwo".

Wskazówka: Jeśli drugie miejsce zamieszkania jest własnością pracownika, rzeczywiste wydatki, np. amortyzacja, odsetki od zadłużenia, koszty eksploatacyjne, koszty napraw, można odliczyć jako koszty uzyskania przychodu do maksymalnej kwoty 1.000 Euro miesięcznie. Również w tym przypadku koszty niezbędnych artykułów wyposażenia i gospodarstwa domowego można odliczyć dodatkowo do maksymalnej kwoty (pismo BMF z 24.10.2014, BStBl. 2014 I s. 1412, pkt 103).

Wskazówka: W przypadku korzystania z mieszkania umeblowanego lub częściowo umeblowanego zazwyczaj trzeba płacić wyższy czynsz. Jeśli umowa najmu nie zawiera podziału czynszu na użytkowanie mieszkania i użytkowanie mebli - co zazwyczaj ma miejsce - zapłacony czynsz można podzielić w drodze oszacowania zgodnie z § 162 AO. Użytkowanie mieszkania można wtedy odliczyć do 1.000 Euro miesięcznie, a użytkowanie mebli powyżej tej kwoty (wyrok BFH z 4.4.2019, VI R 18/17).

Wskazówka: Obecnie Sąd Finansowy Kraju Saary orzekł, że również koszty wynajętego miejsca parkingowego lub garażu nie należą do kosztów zakwaterowania i dlatego nie podlegają limitowi 1.000 Euro. Można je zatem odliczyć, nawet jeśli czynsz za mieszkanie jest już tak wysoki, że przekracza limit (orzeczenie z 20.5.2020, 2 K 1251/17).

Obecnie administracja finansowa ogłosiła korzystne zasady uproszczenia: Jeśli koszty zakupu wyposażenia i wyposażenia drugiego miejsca zamieszkania - bez środków pracy - nie przekraczają łącznie 5.000 Euro, w tym podatek VAT, można z uproszczenia założyć, że koszty te są uznawane za "niezbędne" lub "nieprzesadzone" i bez dalszej kontroli uznawane jako koszty uzyskania przychodu (pismo BMF z 25.11.2020, BStBl 2020 I s. 1228, pkt 108).

Wskazówka: Obecnie Sąd Finansowy w Monachium orzekł przeciwko fiskusowi, że wydatki na podatek od drugiego miejsca zamieszkania nie należą do kosztów zakwaterowania, które można uznać za koszty uzyskania przychodu do maksymalnie 1.000 Euro miesięcznie. Podatek od drugiego miejsca zamieszkania można raczej uznać dodatkowo jako "inne wydatki" w ramach podwójnego gospodarstwa domowego (FG Monachium z 26.11.2021, 8 K 2143/21).

(2022): Co mogę odliczyć w przypadku drugiego gospodarstwa domowego?

Jakie koszty noclegu mogę odliczyć?

W ramach podwójnego gospodarstwa domowego można odliczyć koszty noclegów w mieszkaniu służbowym. Uznawane są tylko udokumentowane koszty, nie ryczałty. Jako mieszkanie służbowe uznawane jest każde miejsce zakwaterowania, w którym można przenocować. Jak często z tej możliwości korzystasz, nie ma znaczenia. Zakwaterowanie może obejmować:

• mieszkanie na wynajem,
• własny dom lub
• pokój hotelowy.

Jeśli korzystasz z wynajmowanego mieszkania, możesz odliczyć koszty wynajmu i koszty dodatkowe, takie jak ogrzewanie czy prąd. Można również odliczyć wydatki na niezbędne meble. Należą do nich na przykład stół, łóżko, szafa czy wyposażenie kuchni i łazienki. Jeśli koszty zakupu wynoszą do 800 euro netto, kwotę można odliczyć od razu w całości, droższe przedmioty muszą być amortyzowane przez dłuższy okres. W przypadku nowych mebli okres użytkowania wynosi 13 lat. Jeśli korzystasz z hotelu, możesz odliczyć faktycznie udokumentowane koszty noclegu. Jeśli w cenie noclegu zawarte są koszty wyżywienia i nie są one wyszczególnione osobno, kwota podlegająca odliczeniu zostanie pomniejszona o następujące pozycje:

• o 20 procent za śniadanie i
• o 40 procent za obiad lub kolację od diety na wyżywienie przy nieobecności 24-godzinnej (28 euro).

Jeśli mieszkasz we własnym mieszkaniu, możesz odliczyć swoje wydatki (koszty dodatkowe, odsetki od kredytu hipotecznego, amortyzacja itp.) do wysokości czynszu za odpowiednie mieszkanie.

Od 2014 roku w przypadku podwójnego gospodarstwa domowego w Niemczech kwota podlegająca odliczeniu jest ograniczona do maksymalnej kwoty 1.000 euro miesięcznie. Kwota ta obejmuje wszystkie wydatki na zakwaterowanie lub mieszkanie ponoszone przez pracownika, w szczególności czynsz wraz z kosztami eksploatacyjnymi, także za umeblowane mieszkanie, koszty zakupu niezbędnych artykułów gospodarstwa domowego i mebli, podatek od drugiego mieszkania, remonty itp. Maksymalna kwota 1.000 euro dotyczy miesięcznie i jako średnia roczna. Jeśli wydatki w poszczególnych miesiącach są niższe niż 1.000 euro, a w innych miesiącach wyższe niż 1.000 euro, nadwyżki można zrekompensować niewykorzystanymi maksymalnymi kwotami.

Aktualnie Federalny Trybunał Finansowy orzekł przeciwko fiskusowi, że koszty niezbędnego wyposażenia mieszkania służbowego w ramach podwójnego gospodarstwa domowego z powodów zawodowych nie należą do kosztów zakwaterowania, których odliczenie jest ograniczone do 1.000 euro miesięcznie. Koszty wyposażenia i artykułów gospodarstwa domowego - o ile są niezbędne - można odliczyć w pełnej wysokości jako inne niezbędne dodatkowe wydatki z tytułu podwójnego gospodarstwa domowego zgodnie z § 9 ust. 1 zdanie 3 nr 5 EStG (wyrok BFH z 4.4.2019, VI R 18/17).

• Zdaniem BFH wydatki na wyposażenie i artykuły gospodarstwa domowego nie są objęte maksymalną kwotą, ponieważ są one ponoszone tylko na ich użytkowanie, a nie na użytkowanie zakwaterowania. Korzystanie z wyposażenia nie jest tożsame z korzystaniem z zakwaterowania jako takiego. Celem ustawodawcy było ograniczenie kosztów zakwaterowania do 1.000 euro miesięcznie, a nie innych niezbędnych wydatków.
• Maksymalna kwota odliczenia w wysokości 1.000 euro miesięcznie obejmuje zgodnie z uzasadnieniem ustawy "wszystkie wydatki związane z zakwaterowaniem lub mieszkaniem, np. czynsz wraz z kosztami eksploatacyjnymi, opłaty za wynajem lub dzierżawę miejsc parkingowych, także w garażach podziemnych, wydatki na specjalne użytkowanie (np. ogród itp.), ponoszone przez pracownika". Ustalona kwota 1.000 euro jest oparta na "średniej wielkości mieszkania o powierzchni ok. 60 m2, uwzględnianej dotychczas przez orzecznictwo w zależności od lokalizacji i wyposażenia".

Jeśli mieszkanie służbowe jest własnością pracownika, rzeczywiste wydatki, np. amortyzacja, odsetki od zadłużenia, koszty eksploatacyjne, koszty napraw, można odliczyć jako koszty uzyskania przychodu do maksymalnej kwoty 1.000 euro miesięcznie. Również w tym przypadku koszty niezbędnego wyposażenia i artykułów gospodarstwa domowego można odliczyć dodatkowo do maksymalnej kwoty (pismo BMF z 24.10.2014, BStBl. 2014 I s. 1412, pkt 103).

W przypadku korzystania z mieszkania umeblowanego lub częściowo umeblowanego zazwyczaj trzeba zapłacić wyższy czynsz. Jeśli umowa najmu nie zawiera podziału czynszu na użytkowanie mieszkania i użytkowanie mebli - co zazwyczaj ma miejsce - zapłacony czynsz można podzielić w drodze oszacowania zgodnie z § 162 AO. Użytkowanie mieszkania można wtedy odliczyć do 1.000 euro miesięcznie, a użytkowanie mebli powyżej tej kwoty (wyrok BFH z 4.4.2019, VI R 18/17).

Finanzgericht Saarlandu orzekł, że również koszty wynajętego miejsca parkingowego lub garażu nie należą do kosztów zakwaterowania i dlatego nie podlegają limitowi 1.000 euro. Można je zatem odliczyć, nawet jeśli czynsz za mieszkanie jest już tak wysoki, że limit został przekroczony (orzeczenie z 20.5.2020, 2 K 1251/17).

Aktualnie administracja finansowa ogłosiła korzystne uproszczenie: jeśli koszty zakupu wyposażenia i mebli do mieszkania służbowego - bez środków pracy - nie przekraczają łącznie 5.000 euro z VAT, to ze względów uproszczenia przyjmuje się, że koszty te są uznawane za "niezbędne" lub "nieprzesadzone" i są uznawane jako koszty uzyskania przychodu bez dalszej kontroli (pismo BMF z 25.11.2020, BStBl 2020 I s. 1228, pkt 108).

Aktualnie Finanzgericht Monachium orzekł przeciwko fiskusowi, że wydatki na podatek od drugiego mieszkania nie należą do kosztów zakwaterowania, które można uznać za koszty uzyskania przychodu do maksymalnej kwoty 1.000 euro miesięcznie. Podatek od drugiego mieszkania można raczej uznać za "inne wydatki" w ramach podwójnego gospodarstwa domowego (FG Monachium z 26.11.2021, 8 K 2143/21).

(2022): Jakie koszty noclegu mogę odliczyć?

Jakie koszty przeprowadzki mogę odliczyć?

W związku z wynajmem mieszkania drugorzędnego można odliczyć od podatku rzeczywiste koszty. Zaczyna się to już od poszukiwania mieszkania: wydatki związane z poszukiwaniem mieszkania, takie jak koszty dojazdu na oględziny, opłaty telefoniczne lub pocztowe, można odliczyć jako koszty uzyskania przychodu.

Urząd skarbowy uznaje również koszty przeprowadzki. Można odliczyć koszty spedycji, wydatki na wynajem samochodu, wynagrodzenia dla pomocników czy kartony do przeprowadzki. Można również odliczyć prowizję dla pośrednika za wynajem nowego mieszkania, ale nie prowizję za zakup domu w miejscu pracy. Proszę pamiętać, że koszty przeprowadzki w ramach podwójnego gospodarstwa domowego muszą być udokumentowane osobno, ponieważ ryczałt na koszty przeprowadzki nie jest przyznawany, ponieważ nie zmieniają Państwo swojego miejsca zamieszkania. Możliwość odliczenia kosztów przeprowadzki dotyczy również powrotu do głównego miejsca zamieszkania. Jeśli przy wyprowadzce z mieszkania drugorzędnego muszą Państwo przeprowadzić drobne prace remontowe, można je również uwzględnić w zeznaniu podatkowym.

(2022): Jakie koszty przeprowadzki mogę odliczyć?

Kiedy uznaje się podwójne gospodarstwo domowe?

Warunkiem uznania podatkowego podwójnego gospodarstwa domowego jest prowadzenie własnego gospodarstwa domowego w miejscu zamieszkania. Gospodarstwo domowe to umeblowane mieszkanie, które stanowi centrum Twojego życia i w którym prowadzisz swój dom. Musisz korzystać z mieszkania jako właściciel, najemca lub na podstawie wspólnego lub pochodnego prawa użytkowania (np. w mieszkaniu partnera).

Kolejnym warunkiem jest finansowy udział w kosztach głównego gospodarstwa domowego. Zazwyczaj w przypadku osób zamężnych/żonatych własne gospodarstwo domowe znajduje się tam, gdzie mieszka rodzina. Jeśli jesteś osobą samotną, uznanie własnego gospodarstwa domowego odgrywa ważną rolę przy odliczaniu kosztów podwójnego gospodarstwa domowego. Nie wystarczy, jeśli mieszkasz w pokoju w domu swoich rodziców, nawet jeśli partycypujesz w kosztach wynajmu.

Konieczne jest posiadanie własnego umeblowanego mieszkania, z którego korzystasz jako właściciel, najemca lub podnajemca. Musisz prowadzić tam gospodarstwo domowe, tzn. zarządzać nim lub w znacznym stopniu współdecydować o jego prowadzeniu. Jeśli udokumentujesz co najmniej dwa powroty do domu w miesiącu, zazwyczaj przyjmuje się, że tam znajduje się Twoje centrum życia.

(2022): Kiedy uznaje się podwójne gospodarstwo domowe?

Jak daleko może znajdować się mieszkanie drugorzędne od miejsca pracy?

Podwójne gospodarstwo domowe występuje, gdy jesteś zatrudniony poza swoim głównym miejscem zamieszkania i mieszkasz również w miejscu pracy poza domem. Dopuszczalne jest, aby drugi dom znajdował się również poza tym miejscem, w jego strefie dojazdowej. Strefa dojazdowa to obszar, z którego pracownicy dojeżdżają codziennie do miejsca pracy. Musi być możliwe codzienne dotarcie do pracy.

Pytanie brzmi jednak, jak daleko drugi dom może znajdować się od miejsca pracy, aby koszty wynajmu zostały uznane.

Federalny Trybunał Finansowy uznał za dopuszczalne, że drugi dom znajdował się w odległości 141 km od miejsca pracy. Szczególną cechą tego przypadku było to, że pracownik nabył nieruchomość w pierwotnym miejscu pracy, a pracodawca przeniósł swoją siedzibę, w wyniku czego pracownik codziennie pokonywał trasę 141 km do nowej siedziby firmy. Codzienne dotarcie do miejsca pracy było możliwe pociągiem. Podróż pociągiem ICE trwała godzinę, a taki czas podróży mieści się w granicach normy (wyrok BFH z 19.4.2012, VI R 59/11).

Federalny Trybunał Finansowy orzekł, że drugi dom nadal znajduje się w strefie dojazdowej do miejsca pracy, jeśli odległość wynosi 83 km, a miejsce pracy można osiągnąć w mniej niż godzinę. Dla uznania podwójnego gospodarstwa domowego nie ma znaczenia, jeśli odległość między drugim domem a domem rodzinnym wynosi 47 km i jest znacznie mniejsza. Decydujące jest tutaj, że odległość 83 km i czas dojazdu krótszy niż godzina to standardowa trasa i czas dojazdu (wyrok BFH z 26.6.2014, VI R 59/13).

W przypadku sądowym nie było możliwe dotarcie do miejsca pracy w rozsądny sposób z głównego miejsca zamieszkania. Droga była znacznie obciążona budowami i korkami, więc codzienne dojazdy z czasem podróży do dwóch godzin w jedną stronę były nie do przyjęcia, a korzystanie z drugiego domu w miejscu pracy było wskazane. Czas podróży z drugiego domu wynosił mniej niż godzinę.

Stan prawny od 2014 r.: Jak daleko drugi dom może znajdować się od miejsca pracy poza domem (pierwsze miejsce pracy), jest teraz uregulowane: Drugi dom nadal znajduje się w strefie dojazdowej do miejsca pracy, jeśli droga z drugiego domu do miejsca pracy jest krótsza niż połowa odległości między głównym miejscem zamieszkania a miejscem pracy. Jednak obecnie Federalne Ministerstwo Finansów ponownie zrewidowało swoje zasady dotyczące uznawania podwójnego gospodarstwa domowego (pismo BMF z 25.11.2020, BStBl 2020 I s. 1228 pkt 100 i nast.):

• Jeśli pracownik może dotrzeć do swojego pierwszego miejsca pracy, czyli miejsca pracy, w rozsądnym czasie z głównego miejsca zamieszkania, ewentualny drugi dom nie ma znaczenia podatkowego. Podwójne gospodarstwo domowe nie zostanie wtedy uznane. Czas podróży do jednej godziny w jedną stronę, biorąc pod uwagę indywidualne połączenia komunikacyjne i czasy podróży, można uznać za jeszcze akceptowalny.
• Jeśli odległość między głównym miejscem zamieszkania a pierwszym miejscem pracy wynosi więcej niż 50 km i drugi dom znajduje się w miejscu pracy, to ze względów uproszczenia zakłada się, że drugi dom jest uzasadniony zawodowo. Skutek: Koszty podwójnego gospodarstwa domowego można odliczyć jako koszty uzyskania przychodu, jeśli spełnione są pozostałe warunki. Obejmuje to w szczególności faktyczny udział finansowy pracownika w kosztach gospodarstwa domowego w kraju.

Jeśli wcześniej mówiono, że drugi dom musi znajdować się w miejscu pracy poza domem, a dokładniej w miejscu pierwszego zatrudnienia, to jest to przypadek standardowy. Jednak drugi dom może wyjątkowo znajdować się poza tym miejscem. Administracja finansowa stanowi:

• Ze względów uproszczenia można założyć, że drugi dom nadal znajduje się w miejscu pierwszego zatrudnienia, jeśli odległość najkrótszą drogą między drugim domem lub kwaterą a pierwszym miejscem pracy wynosi nie więcej niż 50 km.
• Jeśli drugi dom znajduje się więcej niż 50 km od miejsca pierwszego zatrudnienia, należy sprawdzić, czy pierwsze miejsce pracy można jeszcze osiągnąć codziennie w rozsądny sposób z drugiego domu lub kwatery. Czas podróży do jednej godziny w jedną stronę, biorąc pod uwagę indywidualne połączenia komunikacyjne i czasy podróży, jest uważany za akceptowalny.

W praktyce często wygląda to tak, że pracownicy idą na kompromis: z jednej strony chcą zbliżyć się do miejsca pracy, aby codzienne dojazdy były bardziej znośne. Z drugiej strony nie chcą być zbyt daleko od swojego rodzinnego miasta, aby "powroty do domu w ciągu tygodnia" nie były zbyt czasochłonne. Dlatego wybierają swój drugi dom gdzieś pomiędzy domem a pracą. W takich przypadkach konieczne są pewne obliczenia:

• Ze względów uproszczenia można założyć, że drugi dom lub kwatera jest uzasadniona zawodowo,
• jeśli odległość z drugiego domu do pracy jest mniejsza niż połowa odległości między głównym miejscem zamieszkania a miejscem pracy lub
• jeśli czas podróży do pierwszego miejsca pracy zostanie zredukowany o połowę.
• Decydująca dla sprawdzenia odległości jest najkrótsza droga.
• Jeśli warunki tej uproszczonej regulacji nie są spełnione, pracownik musi wykazać istnienie zawodowo uzasadnionego podwójnego gospodarstwa domowego w inny sposób, na podstawie konkretnych okoliczności danego przypadku.
• Jeśli mowa o pracy lub miejscu pracy, chodzi konkretnie o tzw. pierwsze miejsce pracy.

Pan Steuerle ma główne miejsce zamieszkania w B, a pierwsze miejsce pracy w C. Odległość z B (główne miejsce zamieszkania) do C wynosi 100 km, a podróż pociągiem ICE trwa 50 minut. Wynajmuje drugi dom w Z. Odległość z tego drugiego domu w Z do C (pierwsze miejsce pracy) wynosi 30 km.

Z powodu odległości większej niż 50 km między głównym miejscem zamieszkania a pierwszym miejscem pracy, główne miejsce zamieszkania nie znajduje się w miejscu pierwszego zatrudnienia. Nie jest konieczne sprawdzanie czasu podróży między głównym miejscem zamieszkania a pierwszym miejscem pracy. Drugi dom w Z znajduje się 30 km dalej, a zatem nadal w miejscu pierwszego zatrudnienia. W związku z tym istnieje podwójne gospodarstwo domowe. Ponieważ najkrótsza droga z drugiego domu do pierwszego miejsca pracy (30 km) jest również krótsza niż połowa drogi między głównym miejscem zamieszkania w B a pierwszym miejscem pracy (1/2 z 100 km = 50 km), można również założyć zawodowe uzasadnienie podwójnego gospodarstwa domowego.

Odległość z B (główne miejsce zamieszkania) do pierwszego miejsca pracy wynosi 56 km, a czas podróży 65 minut. Drugi dom w Z jest oddalony o 30 km od pierwszego miejsca pracy, a codzienny czas podróży wynosi 25 minut.

Z powodu odległości większej niż 50 km między głównym miejscem zamieszkania a pierwszym miejscem pracy, główne miejsce zamieszkania nie znajduje się w miejscu pierwszego zatrudnienia. Nie jest konieczne dalsze sprawdzanie czasu podróży między głównym miejscem zamieszkania a pierwszym miejscem pracy. Drugi dom w Z znajduje się 30 km dalej, a zatem nadal w miejscu pierwszego zatrudnienia. W związku z tym istnieje podwójne gospodarstwo domowe. Chociaż najkrótsza droga z drugiego domu do pierwszego miejsca pracy (30 km) jest dłuższa niż połowa najkrótszej drogi między głównym miejscem zamieszkania a pierwszym miejscem pracy (28 km), Pan Steuerle może wykazać, że czas podróży do pierwszego miejsca pracy z drugiego domu skraca się o więcej niż połowę, a zatem znacznie (czas podróży 25 minut); dlatego można mimo to założyć zawodowe uzasadnienie podwójnego gospodarstwa domowego.

(2022): Jak daleko może znajdować się mieszkanie drugorzędne od miejsca pracy?

Co można odliczyć w przypadku przeprowadzki z powodu zmiany miejsca pracy?

Nierzadko zdarza się, że pracownicy przeprowadzają się z miejsca pracy, czyli zmieniają miejsce zamieszkania. Jeden zbudował lub kupił dom na wsi, inny przeprowadza się do ładniejszej okolicy z dużymi możliwościami rekreacyjnymi. Jeszcze inni wyprowadzają się z mieszkania małżeńskiego i wprowadzają się do nowej partnerki. Osoby samotne przeprowadzają się do swojej partnerki w innym miejscu. Również w tym przypadku można ubiegać się o koszty uzyskania przychodu z tytułu dodatkowych kosztów wyżywienia.

Jeśli następnie pracownik zachowa dotychczasowe mieszkanie jako mieszkanie drugorzędne lub wynajmie mniejsze mieszkanie, wcześniej nie mógł odliczyć podatkowo kosztów z tytułu podwójnego gospodarstwa domowego. Ponieważ przeprowadzka z powodów prywatnych oznaczała, że podwójne gospodarstwo domowe było prywatne.

• W 2009 roku Federalny Trybunał Finansowy zmienił swoje dotychczasowe orzecznictwo na korzyść pracowników: Podwójne gospodarstwo domowe jest teraz również uznawane za zawodowe, jeśli główne mieszkanie zostanie przeniesione z powodów prywatnych i mieszkanie w miejscu pracy jest używane jako drugie gospodarstwo domowe. Nie ma znaczenia, czy dotychczasowe mieszkanie jest zachowane jako drugie mieszkanie, czy wynajmowane jest nowe mieszkanie (orzeczenia BFH z 5.3.2009, BStBl. 2009 II s. 1012 i 1016).

• Administracja finansowa akceptuje nowe, bardziej liberalne stanowisko BFH – ale z jednym zastrzeżeniem: Po przeniesieniu głównego mieszkania i wynajęciu drugiego mieszkania, przez pierwsze trzy miesiące nie są uznawane ryczałty na wyżywienie, jeśli wcześniej mieszkałeś co najmniej trzy miesiące w miejscu zatrudnienia lub w jego pobliżu (pismo BMF z 10.12.2009, BStBl. 2009 I s. 1599).

Obecnie Federalny Trybunał Finansowy orzekł przeciwko fiskusowi i na korzyść pracowników, że również w przypadkach przeniesienia ryczałty na wyżywienie mogą być odliczane od podatku przez pierwsze trzy miesiące. Ponieważ podwójne gospodarstwo domowe powstaje wraz z przekształceniem dotychczasowego mieszkania w drugie mieszkanie. Dlatego trzymiesięczny okres rozpoczyna się w momencie, gdy dotychczasowe mieszkanie zostaje przekształcone w drugie mieszkanie (orzeczenie BFH z 8.10.2014, VI R 7/13).

Przypadek: Pracownik mieszkał i pracował w Düsseldorfie. Po poznaniu swojej obecnej żony przeprowadził się do małego miasta nad Dolnym Renem i przeniósł tam swój główny adres. Mieszkanie w Düsseldorfie zachował jako drugie mieszkanie. W zeznaniu podatkowym ubiegał się o ryczałty na wyżywienie za pierwsze trzy miesiące po przeprowadzce. Urząd skarbowy odmówił ich uznania, ale sąd finansowy i BFH je przyznały.

Jeśli więc przeniesiesz swoje miejsce zamieszkania z miejsca pracy do innego miejsca i określisz dotychczasowe mieszkanie jako drugie mieszkanie, możesz teraz ubiegać się o ryczałty na wyżywienie, mimo że Twoja sytuacja żywieniowa w miejscu pracy właściwie się nie zmieniła. Zdaniem BFH dla uwzględnienia podatkowego ryczałtów na wyżywienie nie ma znaczenia, czy faktycznie wystąpiły zwiększone potrzeby żywieniowe i czy pracownik zna sytuację żywieniową w miejscu pracy.

(2022): Co można odliczyć w przypadku przeprowadzki z powodu zmiany miejsca pracy?

Kiedy osoby samotne mogą ubiegać się o podwójne gospodarstwo domowe?

Również osoby stanu wolnego mogą odliczyć koszty podwójnego gospodarstwa domowego jako koszty uzyskania przychodu. Warunkiem jest m.in. prowadzenie własnego gospodarstwa domowego.

Własne gospodarstwo domowe to umeblowane mieszkanie,

• które stanowi centrum Państwa interesów życiowych,
• które użytkują Państwo z własnego lub pochodnego prawa,
• w którym Państwo "prowadzą" lub współprowadzą gospodarstwo domowe, tzn. określają lub współokreślają prowadzenie gospodarstwa domowego,
• i finansowo uczestniczą w kosztach gospodarstwa domowego (nowość od 2014 r.).

Szczególne znaczenie ma kwestia, czy mieszkanie jest użytkowane nieodpłatnie czy odpłatnie oraz czy uczestniczą Państwo finansowo w prowadzeniu gospodarstwa domowego. "Własne gospodarstwo domowe" w przypadku podwójnego gospodarstwa domowego jest uznawane tylko wtedy, gdy niezamężny pracownik finansowo uczestniczy w kosztach gospodarstwa domowego (§ 9 ust. 1 nr 5 EStG 2014).

Nie wystarczy, jeśli pracownik np. zamieszkuje w gospodarstwie domowym rodziców tylko jeden lub kilka pokoi lub jeśli pracownikowi nieodpłatnie udostępniono mieszkanie w domu rodziców. Wymagane jest, aby finansowy udział w kosztach prowadzenia gospodarstwa domowego nie był jedynie symboliczny (pismo BMF z 24.10.2014, BStBl. 2014 I s. 1412, pkt 100).

• Jeśli płatności gotówkowe wynoszą więcej niż 10% miesięcznych, regularnie ponoszonych kosztów prowadzenia gospodarstwa domowego (np. czynsz, koszty dodatkowe, koszty żywności i innych artykułów codziennego użytku), można uznać, że finansowy udział przekracza próg symboliczny.
• Jeśli płatności gotówkowe wynoszą mniej niż 10% bieżących kosztów gospodarstwa domowego, pracownik może wykazać wystarczający finansowy udział w inny sposób, np. finansowanie wspólnych wakacji, kosztów samochodu lub większych zakupów.
• Jak osoba stanu wolnego powinna wykazać swój finansowy udział w prowadzeniu gospodarstwa domowego w zeznaniu podatkowym? Ponieważ w formularzu podatkowym nie ma odpowiedniego pola, powinna po prostu poczekać na ewentualne zapytanie urzędu skarbowego.

Sąd Finansowy w Dolnej Saksonii orzekł, że regularny udział w bieżących kosztach mieszkaniowych i konsumpcyjnych nie jest wymagany, ponieważ ani brzmienie ustawy, ani materiały ustawowe na to nie wskazują (wyrok z 18.9.2019, 9 K 209/18).

Przypadek: Powód wynajął mieszkanie w miejscu pracy. Ponadto mieszka w domu rodziców w niezamkniętym mieszkaniu na piętrze razem z bratem. Nie ma umowy najmu dotyczącej tego mieszkania. W ramach zeznania podatkowego powód podał, że w 2015 roku uczestniczył w kosztach gospodarstwa domowego rodziców na łączną kwotę 3.160,47 Euro. Szczegółowo przedstawił i udowodnił za pomocą wyciągów z kart kredytowych, że przez cały rok dokonywał zakupów spożywczych. Ponadto dołączył wyciągi bankowe dotyczące przelewu w wysokości 1.200 Euro (tytuł: koszty dodatkowe/telekomunikacja) oraz przelewu w wysokości 550 Euro (tytuł: udział w nowych oknach w 2015 r.) na rzecz ojca. Oba wyciągi bankowe pochodziły z grudnia 2015 r. Urząd skarbowy nie uznał tego jednak za wystarczający dowód finansowego udziału i odmówił odliczenia kosztów podwójnego gospodarstwa domowego. Powód nie wykazał, w jakiej wysokości miesięcznie regularnie ponoszono koszty utrzymania gospodarstwa domowego. Skarga złożona w tej sprawie została jednak uwzględniona.

Uzasadnienie sądu: W spornej sprawie powód uczestniczył finansowo w kosztach utrzymania gospodarstwa domowego rodziców poprzez jednorazowe płatności w grudniu oraz udokumentowane zakupy spożywcze. Nie ma znaczenia, kiedy dokonano płatności (na początku, w środku czy na końcu danego roku). Nawet płatności dokonane pod koniec roku mogą być wystarczające. Wbrew stanowisku administracji podatkowej nie można wymagać równomiernego udziału w miesięcznych bieżących wydatkach na czynsz itp. Dlatego płatności dokonane pod koniec roku nie powinny być uwzględniane tylko częściowo - po podzieleniu przez dwanaście - lecz w pełnej wysokości.

Sędziowie uważają nawet, że możliwe jest uwzględnienie płatności dokonanych poza rokiem spornym, o ile płatności te mają swoje ekonomiczne przyczyny w danym roku spornym (np. udział w kosztach dodatkowych po przedstawieniu rozliczenia kosztów dodatkowych w następnym roku).

Chociaż wyrok zawiera wiele pozytywnych stwierdzeń, można dostrzec zaostrzenie w stosunku do ogólnego poglądu: Koszty utrzymania to (tylko) wydatki na prowadzenie życia prywatnego, które mają związek z gospodarstwem domowym, w szczególności koszty wynajmu i utrzymania domu, koszty zużycia i inne koszty dodatkowe, wydatki na zakup i naprawę urządzeń i przedmiotów gospodarstwa domowego, koszty żywności i telekomunikacji. Nie obejmują one jednak kosztów wakacji, samochodu, rekreacji, opieki zdrowotnej, odzieży itp., ponieważ nie mają związku z gospodarstwem domowym.

Wskazówka: Od wyroku wniesiono już apelację do Federalnego Trybunału Finansowego pod sygn. akt VI R 39/19. Jeśli urząd skarbowy odmówił Państwu podwójnego gospodarstwa domowego z powodu braku udziału w kosztach, powinni Państwo złożyć odwołanie i powołać się na wspomniane postępowanie. W miarę możliwości nie należy dopuszczać do sporu, lecz najlepiej ustawić zlecenie stałe i co miesiąc przekazywać rodzicom odpowiednią kwotę "udział w kosztach wynajmu i utrzymania domu".

Obecnie Sąd Finansowy w Münster orzekł, że mimo ukończenia szkolenia zawodowego warunki podwójnego gospodarstwa domowego nie są spełnione, jeśli dziecko wynajęło własne mieszkanie w miejscu pracy, ale w domu rodziców ma tylko pokój, dawne dziecięce lub młodzieżowe. Nawet jeśli dziecko faktycznie uczestniczy w kosztach gospodarstwa domowego rodziców, nie wystarcza to do uznania własnego gospodarstwa domowego (wyrok z 7.10.2020, 13 K 1756/18 E).

(2022): Kiedy osoby samotne mogą ubiegać się o podwójne gospodarstwo domowe?

Co można odliczyć, jeśli mieszkam z partnerką w mieszkaniu służbowym?

Zdarza się, że małżonkowie pracują w tym samym miejscu zatrudnienia poza domem i mieszkają tam razem w drugim mieszkaniu przez tydzień. Utrzymują mieszkanie w miejscu zamieszkania i regularnie do niego wracają. Urzędy skarbowe często zakładają, że centrum życia znajduje się w miejscu zatrudnienia i odmawiają uznania podwójnego gospodarstwa domowego.

Decydujące jest jednak, czy główne mieszkanie nadal można uznać za centrum życia, czy też w wyniku wspólnego zamieszkania drugie mieszkanie stało się centrum życia. Wspólne zamieszkanie w drugim mieszkaniu nie szkodzi uznaniu podwójnego gospodarstwa domowego, o ile drugie mieszkanie nie stanie się nowym centrum życia.

Obecnie Federalny Trybunał Finansowy orzekł, że w przypadku obojga pracujących małżonków, którzy mieszkają z dziećmi w miejscu zatrudnienia w mieszkaniu rodzinnym, centrum interesów życiowych należy ustalić w ramach całościowej oceny okoliczności danego przypadku na podstawie określonych kryteriów. Chociaż istnieje domniemanie, że centrum interesów życiowych zazwyczaj przenosi się do miejsca zatrudnienia, podatnik może to domniemanie obalić (wyrok BFH z 1.10.2019, VIII R 29/16).

W przypadku małżonków bezdzietnych, którzy wspólnie utrzymują mieszkanie rodzinne w miejscu zatrudnienia, "z reguły" przyjmuje się, że centrum życia znajduje się w miejscu zatrudnienia (domniemanie reguły). Dotyczy to tym bardziej sytuacji, gdy małżonkowie mieszkają z dziećmi w miejscu zatrudnienia w mieszkaniu rodzinnym, nawet jeśli dawne mieszkanie rodzinne jest utrzymywane i czasowo nadal użytkowane. Jednak także w tym przypadku należy uwzględnić "całościową ocenę wszystkich okoliczności danego przypadku".

Przy "całościowej ocenie wszystkich okoliczności danego przypadku" należy wziąć pod uwagę, jak często i jak długo podatnik przebywa w jednym i drugim mieszkaniu, jak są one wyposażone i jak duże są. Ważne są również czas pobytu w miejscu zatrudnienia, odległość między mieszkaniami oraz liczba powrotów do domu. Znaczące jest również, z którym miejscem zamieszkania wiążą się bliższe relacje osobiste, np. rodzaj i intensywność kontaktów towarzyskich, przynależność do stowarzyszeń i inne aktywności.

Nie można po prostu założyć, że małżonkowie, którzy oboje mieszkają z dziećmi w wieku szkolnym w miejscu zatrudnienia w mieszkaniu rodzinnym, "z konieczności" mają centrum życia w miejscu zatrudnienia. Zawsze konieczna jest całościowa ocena okoliczności danego przypadku. Chociaż istnieje domniemanie reguły, że centrum życia znajduje się w miejscu zatrudnienia, podatnik może przedstawić okoliczności danego przypadku, które przemawiają za centrum życia obojga pracujących małżonków w miejscu zamieszkania.

Jeśli oboje małżonkowie/partnerzy życiowi/partnerzy są zatrudnieni w miejscu pracy poza domem i mieszkają razem w drugim mieszkaniu, każdy z nich ma podwójne gospodarstwo domowe. Koszty zakwaterowania każdy może odliczyć w połowie - i to od 2014 roku każdy do maksymalnej kwoty 1.000 Euro miesięcznie. Każdy może również ubiegać się o pełne diety przez pierwsze trzy miesiące.

(2022): Co można odliczyć, jeśli mieszkam z partnerką w mieszkaniu służbowym?

Czy ryczałt na pokrycie kosztów przeprowadzki można również odliczyć w przypadku podwójnego gospodarstwa domowego?

W ramach podwójnego gospodarstwa domowego różne koszty mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodu. Do odliczanych kosztów podwójnego gospodarstwa domowego należą m.in. koszty przeprowadzki do mieszkania służbowego oraz likwidacji mieszkania służbowego po zakończeniu pracy w innym miejscu.

Jako koszty przeprowadzki można uwzględnić: koszty transportu (firma przeprowadzkowa, wynajem samochodu, wynagrodzenie pomocników, kartony do przeprowadzki), koszty podróży w dniu przeprowadzki oraz koszty oględzin mieszkań, opłata dla pośrednika. Pytanie brzmi, czy można również odliczyć "ryczałt na inne koszty przeprowadzki".

Obecnie Sąd Finansowy w Turyngii orzekł, że w ramach podwójnego gospodarstwa domowego koszty przeprowadzki do mieszkania służbowego mogą być odliczone tylko po przedstawieniu dowodu, a ryczałt na koszty przeprowadzki nie jest uwzględniany. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi podatku od wynagrodzeń ryczałt na koszty przeprowadzki jest wyraźnie wykluczony w przypadku podwójnego gospodarstwa domowego (R 9.11 ust. 9 zdanie 2 LStR). W przypadku "małej" przeprowadzki do miejsca pracy nie następuje zmiana miejsca zamieszkania (FG Turyngia z 29.6.2015, 2 K 698/14).

Do kosztów przeprowadzki w ramach podwójnego gospodarstwa domowego należy nie tylko przeprowadzka do mieszkania służbowego, ale także powrót z mieszkania służbowego do głównego miejsca zamieszkania. Również przy powrocie ryczałt na koszty przeprowadzki nie jest odliczany, ponieważ nie następuje zmiana miejsca zamieszkania.

Inaczej wygląda sytuacja, gdy kończysz podwójne gospodarstwo domowe, przenosząc "dużą" przeprowadzką gospodarstwo rodzinne i miejsce zamieszkania do miejsca pracy. Wtedy koszty przeprowadzki nie są odliczane jako koszty podwójnego gospodarstwa domowego, lecz jako ogólne koszty uzyskania przychodu (zgodnie z § 9 ust. 1 zdanie 1 EStG). W takim przypadku możesz również skorzystać z ryczałtu na koszty przeprowadzki.

(2022): Czy ryczałt na pokrycie kosztów przeprowadzki można również odliczyć w przypadku podwójnego gospodarstwa domowego?

Czy koszty wyposażenia mieszkania można odliczyć dodatkowo?

W ramach podwójnego gospodarstwa domowego z powodów zawodowych koszty zakwaterowania, czyli koszty drugiego mieszkania, mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodu lub zwrócone przez pracodawcę bez podatku. Zawsze uznawane są tylko udokumentowane koszty, nie ma ryczałtów. Ale co z nowo zakupionym wyposażeniem mieszkania?

Obecnie Federalny Trybunał Finansowy orzekł przeciwko fiskusowi, że koszty niezbędnego wyposażenia drugiego mieszkania w ramach podwójnego gospodarstwa domowego z powodów zawodowych nie należą do kosztów zakwaterowania, których odliczenie jest ograniczone do 1.000 Euro miesięcznie. Koszty wyposażenia i sprzętu domowego - o ile są niezbędne - mogą być w pełni odliczone jako inne niezbędne dodatkowe koszty z tytułu podwójnego gospodarstwa domowego zgodnie z § 9 ust. 1 zdanie 3 nr 5 EStG (wyrok BFH z 4.4.2019, VI R 18/17).

• Zdaniem BFH wydatki na wyposażenie i sprzęt domowy nie są objęte limitem, ponieważ dotyczą one jedynie ich użytkowania, a nie użytkowania zakwaterowania. Użytkowanie wyposażenia nie jest tożsame z użytkowaniem samego zakwaterowania. Celem ustawodawcy było ograniczenie jedynie kosztów zakwaterowania do 1.000 Euro miesięcznie, a nie innych niezbędnych wydatków.
• Maksymalna kwota odliczenia w wysokości 1.000 Euro miesięcznie obejmuje zgodnie z uzasadnieniem ustawy "wszystkie koszty związane z zakwaterowaniem lub mieszkaniem, np. czynsz wraz z kosztami eksploatacyjnymi, opłaty za wynajem lub dzierżawę miejsc parkingowych, także w garażach podziemnych, wydatki na użytkowanie specjalne (np. ogród), które ponosi pracownik". Ustalona kwota 1.000 Euro jest "oparta na średnim mieszkaniu o powierzchni ok. 60 m², które było dotychczas zawsze brane pod uwagę przez orzecznictwo w zależności od lokalizacji i wyposażenia".

(1) Jeśli drugie mieszkanie jest własnością pracownika, rzeczywiste wydatki, np. amortyzacja, odsetki od kredytu, koszty eksploatacyjne, koszty napraw, mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodu do maksymalnej kwoty 1.000 Euro miesięcznie. Również w tym przypadku koszty niezbędnego wyposażenia i sprzętu domowego mogą być odliczone dodatkowo do maksymalnej kwoty (pismo BMF z 24.10.2014, BStBl. 2014 I s. 1412, pkt 103).

(2) W przypadku korzystania z mieszkania umeblowanego lub częściowo umeblowanego zazwyczaj trzeba płacić wyższy czynsz. Jeśli umowa najmu nie zawiera podziału czynszu na użytkowanie mieszkania i użytkowanie mebli - co zazwyczaj ma miejsce - zapłacony czynsz można podzielić w drodze oszacowania zgodnie z § 162 AO. Użytkowanie mieszkania można wtedy odliczyć do 1.000 Euro miesięcznie, a użytkowanie mebli powyżej tej kwoty (wyrok BFH z 4.4.2019, VI R 18/17).

(3) Jeśli koszty nabycia pojedynczego przedmiotu nie przekraczają 800 Euro (bez VAT), można je odliczyć natychmiast i w pełnej wysokości. Dotyczy to zakupów od 1.1.2018. Wcześniej limit wynosił 410 Euro. Wyższe koszty muszą być rozłożone na przewidywany okres użytkowania i można je odliczyć tylko z roczną kwotą jako "amortyzacja". Okres użytkowania mebli wynosi 13 lat.

Obecnie administracja finansowa ogłosiła korzystne uproszczenie: jeśli koszty nabycia wyposażenia i sprzętu drugiego mieszkania - bez środków pracy - nie przekraczają łącznie 5.000 Euro z VAT, można założyć, że koszty te są "niezbędne" lub nie są zawyżone i zostaną uznane za koszty uzyskania przychodu bez dalszej weryfikacji (pismo BMF z 25.11.2020, BStBl 2020 I s. 1228, pkt 108).

(2022): Czy koszty wyposażenia mieszkania można odliczyć dodatkowo?