W jaki sposób własność mieszkaniowa jest wspierana zgodnie z § 10f EStG?

Zgodnie z § 10f EStG koszty poniesione na miejskie środki sanacyjne w rozumieniu § 177 Kodeksu budowlanego są objęte ulgą podatkową, jeśli dotyczą budynków znajdujących się na obszarze objętym formalnie ustalonym planem sanacyjnym lub rozwojowym. To samo dotyczy działań mających na celu zachowanie, odnowienie i dostosowanie do funkcji budynku, który ze względu na swoje znaczenie historyczne, artystyczne lub urbanistyczne ma zostać zachowany, a właściciel zobowiązał się wobec gminy do ich realizacji wraz z określonymi pracami modernizacyjnymi. Warunkiem jest przedstawienie zaświadczenia wydanego przez właściwy organ gminy, potwierdzającego, że przeprowadzili Państwo prace budowlane w wyżej wymienionym zakresie i sami ponieśli koszty.

Również koszty prac budowlanych przy zabytkach budowlanych mogą być odliczone jako wydatki specjalne, jeśli zostaną potwierdzone oficjalnym zaświadczeniem. Ulga podatkowa zgodnie z § 10f EStG może zostać uwzględniona po zakończeniu prac budowlanych.

Jeśli obiekt jest współwłasnością (z wyjątkiem małżonków/partnerów życiowych), proszę wpisać tutaj swój udział w kwocie odliczenia.

Kwoty odliczeń zgodnie z § 10f EStG można ubiegać się tylko dla jednego budynku. Małżonkowie/partnerzy życiowi, którzy nie mieszkają na stałe osobno w Niemczech, mogą skorzystać z ulgi dla maksymalnie dwóch budynków. Nie można skorzystać z kwoty odliczenia, jeśli podwyższone odpisy zgodnie z §§ 82g, 82i rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku dochodowym zostały uwzględnione jako wydatki specjalne dla prac budowlanych zakończonych po 31.12.1986 r. w budynku zamieszkałym przez siebie (ograniczenie do jednego obiektu).

Federalny Trybunał Finansowy orzekł, że ulga podatkowa zgodnie z § 10f EStG może być wykorzystana tylko dla jednego obiektu i tylko raz w życiu. Następuje to w momencie skorzystania z ulgi, a § 10f ust. 3 EStG uniemożliwia korzystanie z ulgi dla kilku obiektów w różnych okresach rozliczeniowych (wyrok BFH z 24.5.2023, X R 22/20).

Powód skorzystał z ulgi podatkowej zgodnie z § 10f EStG na prace konserwacyjne w swoim domu. Wydatki obejmowały lata 2006-2013. W latach 2014 i 2015 ponownie złożył wniosek o ulgę dla innego mieszkania, które również było objęte ochroną zabytków. Urząd skarbowy odmówił odliczenia, ponieważ ulga mogła być wykorzystana tylko dla jednego obiektu, co miało już miejsce w przypadku pierwszego mieszkania.

BFH argumentuje, że zgodnie z § 10f EStG podatnik może skorzystać z kwot odliczeń tylko dla "jednego" budynku. Nie jest możliwe późniejsze odliczenie ich dla innego budynku, a niewykorzystane części okresu ulgowego mogą zostać utracone.