Was ist der Investitionsabzugsbetrag (IAB)?
Mit dem Investitionsabzugsbetrag nach § 7g EStG können kleine und mittlere Unternehmen geplante Investitionen in bewegliche Wirtschaftsgüter des Anlagevermögens bereits vorab steuerlich geltend machen. Dadurch sinkt der zu versteuernde Gewinn – das verbessert die Liquidität und erleichtert die Finanzierung.
Höhe des Abzugs
Für das Steuerjahr 2025 können bis zu 50 % der voraussichtlichen Anschaffungs- oder Herstellungskosten als Investitionsabzugsbetrag vom Gewinn abgezogen werden.
Voraussetzungen im Jahr 2025
Ein Betrieb kann im Jahr 2025 einen IAB bilden, wenn:
- der Gewinn im Wirtschaftsjahr nicht mehr als 200.000 Euro beträgt (vor Abzug des IAB),
- unabhängig davon, ob der Gewinn per Einnahmen-Überschussrechnung oder durch Bilanzierung ermittelt wird.
Sonderregelungen für Altjahre (vor 2020)
- Bilanzierende Gewerbetreibende: Betriebsvermögen max. 235.000 Euro (2009/2010: 335.000 Euro)
- Einnahmen-Überschussrechner (z. B. Freiberufler): Gewinn max. 100.000 Euro (2009/2010: 200.000 Euro)
- Land- und Forstwirte:
- Wirtschaftswert max. 125.000 Euro (2009/2010: 175.000 Euro)
- Alternativ: Gewinn max. 100.000 Euro (bei Einnahmen-Überschussrechnung)
Hinweis: Verlängerte Investitionsfristen für Alt-Fälle
Die reguläre Frist zur Verwendung eines Investitionsabzugsbetrags beträgt drei Jahre. Aufgrund der Corona-Pandemie wurde diese Frist für bestimmte Jahrgänge verlängert:
- IAB aus 2017 oder 2018: Fristende bis spätestens 31.12.2022. Letztmögliche Investition bis 31.12.2022.
- IAB mit regulärem Fristende 2020 oder 2021: Verlängerung auf bis zu 4 oder 5 Jahre. Letztmögliche Investition: bis spätestens 2025.
- IAB mit regulärem Fristende 2022: Verlängerung auf bis zu 6 Jahre möglich. Letztmögliche Investition: bis spätestens 2025.
Diese Regelungen betreffen ausschließlich Investitionsabzugsbeträge, die vor oder bis 2022 gebildet wurden. Für IAB ab 2023 gilt wieder die reguläre Dreijahresfrist nach § 7g Abs. 3 EStG.
Was ist der Investitionsabzugsbetrag (IAB)?
Kiedy następuje doliczenie kwot inwestycyjnych?
W przypadku gdy uprzywilejowany składnik majątku, na który utworzono inwestycyjną kwotę odliczenia, zostanie nabyty lub wytworzony w okresie inwestycyjnym wynoszącym 3 lata, obowiązują następujące zasady (§ 7g ust. 2 EStG):
- Inwestycyjna kwota odliczenia utworzona dla nabytego składnika majątku musi zostać teraz doliczona poza bilansem, zwiększając zysk. Doliczenie wynosi 40 procent (do 2019 r.) lub 50 procent (od 2020 r.) przewidywanych kosztów nabycia lub wytworzenia, ale jest ograniczone do odliczonej kwoty dla uprzywilejowanego składnika majątku. Odpowiednie dane należy wpisać w zależności od roku, w którym utworzono inwestycyjną kwotę odliczenia.
- Rzeczywiste koszty nabycia lub wytworzenia składnika majątku zostaną zredukowane, zmniejszając zysk, o wcześniej wykorzystaną inwestycyjną kwotę odliczenia. Jednak obniżka nie może być wyższa niż inwestycyjna kwota odliczenia. Kwota tej redukcji musi być ujęta w księgach i musi zostać wpisana w Lohnsteuer kompakt w "Wydatki operacyjne > Amortyzacja" w wierszu "Kwoty redukcji zgodnie z § 7g ust. 2 zdanie 2 EStG".
Uwaga: Jeśli w 2017 r. uwzględniono inwestycyjne kwoty odliczenia, musiały one zostać zainwestowane najpóźniej do 31.12.2020 r. - w przeciwnym razie muszą zostać rozwiązane i oprocentowane. W wielu przypadkach taka inwestycja nie jest teraz możliwa z powodu kryzysu związanego z koronawirusem.
Aby uniknąć tych negatywnych skutków i zwiększyć płynność finansową firm, termin na inwestycyjne kwoty odliczenia, których trzyletni okres inwestycyjny upływa w 2020 r., zostaje przedłużony o rok do czterech lat (§ 52 ust. 16 EStG, wprowadzony przez "Drugą ustawę o pomocy podatkowej w związku z koronawirusem" z 29.6.2020 r.). Dzięki temu podatnicy, którzy chcą zainwestować w 2020 r., ale nie mogą tego zrobić z powodu kryzysu związanego z koronawirusem, mają możliwość dokonania inwestycji w 2021 r. bez negatywnych skutków podatkowych (anulowanie, oprocentowanie zaległości podatkowych).
Obecnie terminy inwestycyjne zgodnie z § 7g EStG są ponownie przedłużane: Dla inwestycyjnych kwot odliczenia, których trzyletni lub przedłużony do czterech lat okres inwestycyjny upływa w 2021 r., okres inwestycyjny zostaje przedłużony o rok do czterech lub pięciu lat. Oznacza to, że w przypadku utworzenia kwoty odliczenia w 2017 lub 2018 r. okres inwestycyjny kończy się teraz dopiero 31.12.2022 r. (§ 52 ust. 16 zdanie 4 EStG, zmienione przez "Ustawę o modernizacji prawa o podatku od osób prawnych").
Terminy inwestycyjne zgodnie z § 7g EStG są ponownie przedłużane: Jeśli trzyletnie lub już przedłużone okresy inwestycyjne upływają w 2022 r., zostaną one przedłużone o kolejny rok do czterech, pięciu lub sześciu lat (§ 52 ust. 16 zdanie 3, 4 EStG, zmienione przez "Czwartą ustawę o pomocy podatkowej w związku z koronawirusem" z 19.6.2022 r.).
Kiedy następuje doliczenie kwot inwestycyjnych?
Jak działa rozwiązanie kwoty inwestycyjnej?
Rozwiązanie kwoty inwestycyjnej prowadzi do różnych skutków w trzech możliwych scenariuszach:
(1) Rzeczywiste koszty odpowiadają prognozowanym kosztom inwestycji:
Jeśli prognozowane koszty inwestycji odpowiadają rzeczywistym kosztom, w roku obrotowym nabycia lub wytworzenia, przy maksymalnym obniżeniu kosztów nabycia lub wytworzenia, nie ma wpływu na zysk. Pozabilansowe zwiększenie zysku można w pełni zrekompensować poprzez obniżenie kosztów nabycia lub wytworzenia środka trwałego.
(2) Rzeczywiste koszty są wyższe niż prognozowane koszty inwestycji:
Jeśli rzeczywiste koszty są wyższe niż prognozowane koszty inwestycji, maksymalne możliwe obniżenie podstawy opodatkowania przekracza kwotę inwestycyjną uwzględnioną w poprzednim roku. Wysokość różnicy nie stanowi jednak wydatku obniżającego zysk, ponieważ obniżenie kosztów nabycia lub wytworzenia nie może być wyższe niż faktycznie wykorzystana kwota inwestycyjna.
(3) Rzeczywiste koszty są niższe niż prognozowane koszty inwestycji:
Jeśli rzeczywiste koszty są niższe niż prognozowane koszty inwestycji, maksymalna utworzona kwota inwestycyjna nie może zostać w pełni dodana, ponieważ dodanie jest ograniczone do 40 procent (do 2019) lub 50 procent (od 2020) niższych kosztów inwestycji. Pozostała kwota musi zostać uwzględniona z mocą wsteczną w roku początkowym jako zwiększająca zysk po upływie okresu inwestycji. Odsetki od zaległości podatkowych wynoszą 0,5% miesięcznie od 15. miesiąca po roku początkowym (§ 7g ust. 3 EStG).
Uwaga: Jeśli w 2017 roku uwzględniono kwoty inwestycyjne, muszą one zostać zainwestowane najpóźniej do 31.12.2020 - w przeciwnym razie muszą zostać rozwiązane i oprocentowane. W wielu przypadkach taka inwestycja nie jest teraz możliwa z powodu kryzysu koronawirusowego.
Aby uniknąć tych negatywnych skutków i zwiększyć płynność finansową firm, termin na kwoty inwestycyjne, których trzyletni okres inwestycji upływa w 2020 roku, zostaje przedłużony o rok do czterech lat (§ 52 ust. 16 EStG, wprowadzony przez "Drugą ustawę o pomocy podatkowej w związku z koronawirusem" z 29.6.2020). Dzięki temu podatnicy, którzy chcą zainwestować w 2020 roku, ale nie mogą tego zrobić z powodu kryzysu koronawirusowego, mają możliwość dokonania inwestycji w 2021 roku bez negatywnych skutków podatkowych (anulowanie, oprocentowanie zaległości podatkowych).
Obecnie okresy inwestycyjne zgodnie z § 7g EStG są ponownie przedłużane: Dla kwot inwestycyjnych, których trzyletni lub przedłużony do czterech lat okres inwestycji upływa w 2021 roku, okres inwestycji zostaje przedłużony o rok do czterech lub pięciu lat. Oznacza to, że w przypadku utworzenia kwoty w 2017 lub 2018 roku, okres inwestycji kończy się teraz dopiero 31.12.2022 (§ 52 ust. 16 zdanie 4 EStG, zmienione przez "Ustawę o modernizacji prawa o podatku od osób prawnych").
Okresy inwestycyjne zgodnie z § 7g EStG są ponownie przedłużane: Jeśli trzyletnie lub już przedłużone okresy inwestycyjne upływają w 2022 roku, zostaną one przedłużone o kolejny rok do czterech, pięciu lub sześciu lat (§ 52 ust. 16 zdanie 3, 4 EStG, zmienione przez "Czwartą ustawę o pomocy podatkowej w związku z koronawirusem" z 19.6.2022).
Jak działa rozwiązanie kwoty inwestycyjnej?
