Faktyczne koszty nabycia lub wytworzenia składnika aktywów są pomniejszane o wcześniej zadeklarowane odliczenie inwestycyjne (do 50 procent kosztów nabycia lub wytworzenia) w celu zmniejszenia zysków. Zmniejszenie nie może być jednak wyższe niż kwota odliczenia inwestycyjnego. Kwota redukcji musi zostać ujęta w księgach rachunkowych.
Wskazówka: Obniżka zmniejsza podstawę naliczania dalszej amortyzacji, takiej jak amortyzacja liniowa i specjalna amortyzacja zgodnie z sekcją 7g (5) do (6) ustawy o podatku dochodowym - EStG. Może to prowadzić do tego, że aktywa staną się aktywami o "niskiej wartości" dla celów podatkowych, jeśli podstawa opodatkowania spadnie poniżej 800,01 EUR.
"Druga ustawa o pomocy podatkowej w związku z koronawirusem" z dnia 29 czerwca 2020 r. przedłużyła już okres inwestycyjny dla odliczeń inwestycyjnych, które zostały utworzone w 2017 r. i których trzyletni okres upłynąłby w 2020 r. o jeden rok do dnia 31 grudnia 2021 r. (art. 52 ust. 16 ustawy o podatku dochodowym - EStG).
Terminy inwestycyjne zgodnie z sekcją 7g ustawy o podatku dochodowym - EStG zostały już przedłużone w 2022 r.: W przypadku odliczeń inwestycyjnych, których trzyletni okres inwestycyjny lub okres inwestycyjny przedłużony do czterech lat wygasa w 2021 r., okres inwestycyjny zostanie przedłużony o jeden rok do czterech lub pięciu lat. Oznacza to, że jeśli kwota odliczenia zostanie utworzona w 2017 lub 2018 r., okres inwestycyjny kończy się dopiero 31 grudnia 2022 r. (§ 52 (16) zdanie 4 EStG, zmienione "Ustawą o modernizacji prawa podatkowego osób prawnych").
Terminy inwestycyjne zgodnie z § 7g zostały niedawno ponownie przedłużone: jeżeli trzyletnie lub już przedłużone terminy inwestycyjne wygasną w 2022 r., zostaną one przedłużone o kolejny rok do czterech, pięciu lub sześciu lat (§ 52 (16) zdanie 3, 4 ustawy o podatku dochodowym - EStG, zmienione "Czwartą ustawą o pomocy podatkowej w związku z koronawirusem" z dnia 19 czerwca 2022 r.).
