(2025) Czy świadczenia wyrównawcze w celu uniknięcia wyrównania emerytalnego podlegają odliczeniu?

W przypadku rozwodu zazwyczaj dochodzi do wyrównania praw do świadczeń emerytalnych, aby sprawiedliwie podzielić między małżonków prawa do emerytury nabyte w trakcie małżeństwa. Od reformy strukturalnej w 2009 roku prawa te są dzielone po połowie. Wyrównanie świadczeń emerytalnych na rzecz małżonka, który mógł mniej samodzielnie zaoszczędzić na emeryturę, jest przeprowadzane.

Małżonkowie mogą jednak całkowicie lub częściowo wykluczyć wyrównanie świadczeń emerytalnych, co może obejmować zarówno ustawowe wyrównanie świadczeń, jak i roszczenia o wyrównanie wynikające z zobowiązań. Osoba uprawniona do wyrównania może zażądać odszkodowania, które zostanie wypłacone do instytucji emerytalnej lub bezpośrednio do niej.

Federalne Ministerstwo Finansów zajęło stanowisko w sprawie podatkowego traktowania świadczeń wyrównawczych w celu uniknięcia wyrównania świadczeń emerytalnych. W przypadku unikania ustawowego wyrównania świadczeń emerytalnych obowiązują następujące zasady:

• Osoba zobowiązana do wyrównania może na wniosek odliczyć płatności w celu uniknięcia wyrównania świadczeń emerytalnych jako wydatki specjalne, jeśli osoba uprawniona do wyrównania wyrazi na to zgodę (§ 10 ust. 1a nr 3 EStG).
• Osoba uprawniona do wyrównania musi opodatkować otrzymane płatności zgodnie z odliczeniem wydatków specjalnych przez płatnika.

Odliczenie wydatków specjalnych jest uzależnione od spełnienia określonych warunków i wymaga zgody obu stron. W załączniku U do zeznania podatkowego należy podać numer identyfikacji podatkowej osoby uprawnionej do wyrównania.

Informacje dotyczą wyłącznie płatności wyrównawczych w celu uniknięcia ustawowego wyrównania świadczeń emerytalnych. Istnieją również płatności wyrównawcze wynikające z zobowiązań oraz wyrównanie świadczeń emerytalnych wynikające z zobowiązań, które mogą mieć różne skutki podatkowe.