Kiedy osoba jest uważana za niezdolną do samodzielnej egzystencji?

Osoby wymagające pomocy otrzymują podwyższoną ulgę podatkową dla osób niepełnosprawnych w wysokości 7.400 Euro. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym osoba jest uważana za wymagającą pomocy, „jeśli potrzebuje stałej pomocy osób trzecich przy wielu często i regularnie powtarzających się czynnościach niezbędnych do zapewnienia egzystencji osobistej w ciągu każdego dnia“ (33b ust. 6 zdanie 3 EStG). Pomoc ta może obejmować na przykład ubieranie i rozbieranie się, jedzenie oraz higienę osobistą.

Ulga nie przysługuje w przypadku tymczasowej niezdolności do samodzielnej egzystencji, lecz tylko wtedy, gdy stan ten trwa dłużej niż sześć miesięcy.

Niezdolność do samodzielnej egzystencji potwierdza się za pomocą legitymacji dla osób niepełnosprawnych, w której wpisano znak szczególny „H“. Dowodem może być również decyzja urzędu ds. zaopatrzenia, na której zaznaczone są odpowiednie zwolnienia. Znakowi 'H' odpowiada stopień opieki 4 lub 5 (od 2017 r.).

Wskazówka: Podwyższona ulga podatkowa dla osób niepełnosprawnych jest niezależna od stopnia niepełnosprawności, może więc być przyznana również przy stopniu niepełnosprawności poniżej 50.

W 2017 r. wprowadzono w prawie socjalnym nowy znak szczególny "TBl" (głuchoniewidomy), aby podkreślić równoważność ze znakiem "Bl". Rozszerzenie ma charakter deklaratywny, ponieważ osoby ze znakiem "Bl" i/lub znakiem "TBl" zawsze otrzymują również znak "H".