(2022) Jakie koszty noclegu mogę odliczyć?

W ramach podwójnego gospodarstwa domowego można odliczyć koszty noclegów w mieszkaniu służbowym. Uznawane są tylko udokumentowane koszty, nie ryczałty. Jako mieszkanie służbowe uznawane jest każde miejsce zakwaterowania, w którym można przenocować. Jak często z tej możliwości korzystasz, nie ma znaczenia. Zakwaterowanie może obejmować:

• mieszkanie na wynajem,
• własny dom lub
• pokój hotelowy.

Jeśli korzystasz z wynajmowanego mieszkania, możesz odliczyć koszty wynajmu i koszty dodatkowe, takie jak ogrzewanie czy prąd. Można również odliczyć wydatki na niezbędne meble. Należą do nich na przykład stół, łóżko, szafa czy wyposażenie kuchni i łazienki. Jeśli koszty zakupu wynoszą do 800 euro netto, kwotę można odliczyć od razu w całości, droższe przedmioty muszą być amortyzowane przez dłuższy okres. W przypadku nowych mebli okres użytkowania wynosi 13 lat. Jeśli korzystasz z hotelu, możesz odliczyć faktycznie udokumentowane koszty noclegu. Jeśli w cenie noclegu zawarte są koszty wyżywienia i nie są one wyszczególnione osobno, kwota podlegająca odliczeniu zostanie pomniejszona o następujące pozycje:

• o 20 procent za śniadanie i
• o 40 procent za obiad lub kolację od diety na wyżywienie przy nieobecności 24-godzinnej (28 euro).

Jeśli mieszkasz we własnym mieszkaniu, możesz odliczyć swoje wydatki (koszty dodatkowe, odsetki od kredytu hipotecznego, amortyzacja itp.) do wysokości czynszu za odpowiednie mieszkanie.

Od 2014 roku w przypadku podwójnego gospodarstwa domowego w Niemczech kwota podlegająca odliczeniu jest ograniczona do maksymalnej kwoty 1.000 euro miesięcznie. Kwota ta obejmuje wszystkie wydatki na zakwaterowanie lub mieszkanie ponoszone przez pracownika, w szczególności czynsz wraz z kosztami eksploatacyjnymi, także za umeblowane mieszkanie, koszty zakupu niezbędnych artykułów gospodarstwa domowego i mebli, podatek od drugiego mieszkania, remonty itp. Maksymalna kwota 1.000 euro dotyczy miesięcznie i jako średnia roczna. Jeśli wydatki w poszczególnych miesiącach są niższe niż 1.000 euro, a w innych miesiącach wyższe niż 1.000 euro, nadwyżki można zrekompensować niewykorzystanymi maksymalnymi kwotami.

Aktualnie Federalny Trybunał Finansowy orzekł przeciwko fiskusowi, że koszty niezbędnego wyposażenia mieszkania służbowego w ramach podwójnego gospodarstwa domowego z powodów zawodowych nie należą do kosztów zakwaterowania, których odliczenie jest ograniczone do 1.000 euro miesięcznie. Koszty wyposażenia i artykułów gospodarstwa domowego - o ile są niezbędne - można odliczyć w pełnej wysokości jako inne niezbędne dodatkowe wydatki z tytułu podwójnego gospodarstwa domowego zgodnie z § 9 ust. 1 zdanie 3 nr 5 EStG (wyrok BFH z 4.4.2019, VI R 18/17).

 

• Zdaniem BFH wydatki na wyposażenie i artykuły gospodarstwa domowego nie są objęte maksymalną kwotą, ponieważ są one ponoszone tylko na ich użytkowanie, a nie na użytkowanie zakwaterowania. Korzystanie z wyposażenia nie jest tożsame z korzystaniem z zakwaterowania jako takiego. Celem ustawodawcy było ograniczenie kosztów zakwaterowania do 1.000 euro miesięcznie, a nie innych niezbędnych wydatków.
• Maksymalna kwota odliczenia w wysokości 1.000 euro miesięcznie obejmuje zgodnie z uzasadnieniem ustawy "wszystkie wydatki związane z zakwaterowaniem lub mieszkaniem, np. czynsz wraz z kosztami eksploatacyjnymi, opłaty za wynajem lub dzierżawę miejsc parkingowych, także w garażach podziemnych, wydatki na specjalne użytkowanie (np. ogród itp.), ponoszone przez pracownika". Ustalona kwota 1.000 euro jest oparta na "średniej wielkości mieszkania o powierzchni ok. 60 m2, uwzględnianej dotychczas przez orzecznictwo w zależności od lokalizacji i wyposażenia".

 

Jeśli mieszkanie służbowe jest własnością pracownika, rzeczywiste wydatki, np. amortyzacja, odsetki od zadłużenia, koszty eksploatacyjne, koszty napraw, można odliczyć jako koszty uzyskania przychodu do maksymalnej kwoty 1.000 euro miesięcznie. Również w tym przypadku koszty niezbędnego wyposażenia i artykułów gospodarstwa domowego można odliczyć dodatkowo do maksymalnej kwoty (pismo BMF z 24.10.2014, BStBl. 2014 I s. 1412, pkt 103).

 

W przypadku korzystania z mieszkania umeblowanego lub częściowo umeblowanego zazwyczaj trzeba zapłacić wyższy czynsz. Jeśli umowa najmu nie zawiera podziału czynszu na użytkowanie mieszkania i użytkowanie mebli - co zazwyczaj ma miejsce - zapłacony czynsz można podzielić w drodze oszacowania zgodnie z § 162 AO. Użytkowanie mieszkania można wtedy odliczyć do 1.000 euro miesięcznie, a użytkowanie mebli powyżej tej kwoty (wyrok BFH z 4.4.2019, VI R 18/17).

 

Finanzgericht Saarlandu orzekł, że również koszty wynajętego miejsca parkingowego lub garażu nie należą do kosztów zakwaterowania i dlatego nie podlegają limitowi 1.000 euro. Można je zatem odliczyć, nawet jeśli czynsz za mieszkanie jest już tak wysoki, że limit został przekroczony (orzeczenie z 20.5.2020, 2 K 1251/17).

 

Aktualnie administracja finansowa ogłosiła korzystne uproszczenie: jeśli koszty zakupu wyposażenia i mebli do mieszkania służbowego - bez środków pracy - nie przekraczają łącznie 5.000 euro z VAT, to ze względów uproszczenia przyjmuje się, że koszty te są uznawane za "niezbędne" lub "nieprzesadzone" i są uznawane jako koszty uzyskania przychodu bez dalszej kontroli (pismo BMF z 25.11.2020, BStBl 2020 I s. 1228, pkt 108).

 

Aktualnie Finanzgericht Monachium orzekł przeciwko fiskusowi, że wydatki na podatek od drugiego mieszkania nie należą do kosztów zakwaterowania, które można uznać za koszty uzyskania przychodu do maksymalnej kwoty 1.000 euro miesięcznie. Podatek od drugiego mieszkania można raczej uznać za "inne wydatki" w ramach podwójnego gospodarstwa domowego (FG Monachium z 26.11.2021, 8 K 2143/21).